Gdzie się podziewa Bez sosiku?

Otóż tym razem po dłuższej przerwie wracamy z nową porcją zdjęć i kulinarnych nowości.
Korespondent Bez sosiku odwiedził Szwajcarię i nazbierawszy materiału zdjęciowego, wrócił do Nas. Ze sobą przywiózł oczywiście specjały tamtejszej kuchni. Ale o tym troszkę później.

Co by wiedzieć, o czym mówimy i skąd te wszystkie fotki są, na początek garść informacji(pozwolimy sobie skopiować z innej strony):

Lauterbrunnen leży na wysokości 795 m n.p.m. w otoczeniu malowniczych czterotysięczników, u bram regionu z Listy Dziedzictwa Światowego UNESCO, czyli regionu Jungfrau/Aletsch/Bietschhorn. Już sama nazwa wioski oznaczająca "głośne źródła" wskazuje na wyjątkowy krajobraz. W całej dolinie można naliczyć 72 wodospady!

Już w XVIII wieku podczas podróży po Szwajcarii nie można było pominąć Lauterbrunnen. I tak wodospad Staubbach inspirował Johanna Wolfganga Goethe; został też uwieczniony na licznych obrazach i grafikach. Widowiskowe wodospady Trümmelbach przyciągają wielu gości z bliska i z daleka. Lauterbrunnen jest miejscem wypadowym do wolnych od ruchu samochodowego wiosek Wengen i Mürren, a także na wycieczki na najwyżej położony dworzec kolejowy w Europie, Jungfraujoch - Top od Europe i do restauracji obrotowej na Schilthornie-Piz Gloria, słynnej dzięki Jamesowi Bondowi.

Lato
Latem zapraszają liczne szlaki wędrowne i trasy dla rowerów górskich do "najładniejszej plamki na świecie " u stóp trójcy szczytów Eiger, Mönch und Jungfrau.

Atrakcje:
* różne "Chilbis" (górskie festyny)
* zwiedzanie serowarni
* koncerty w kościołach i na wolnym powietrzu
* wieczory folklorystyczne
* Triathlon Inferno w połowie sierpnia (Thun - Schilthorn)
* Maraton Jungfrau na początku września (Interlaken - Lauterbrunnen - Kleine Scheidegg)

Zima
Lauterbrunnen położone jest pośrodku regionu narciarskiego Jungfrau - Top Ski Region. Po prawej stronie doliny rozciągaja się tereny narciarskie Mürren/Schilthorn, do których łatwo można dojechać pociągiem i kolejką linową. Kolejka kursuje z Lauterbrunnen bezpośrednio do terenów narciarskich Wengen/Männlichen/Kleine Scheidegg po lewej stronie. Skipass jest ważny na przejazdy kolejką od Lauterbrunnen.

Tereny narciarskie Jungfrau Top Ski położone są bezpośrednio w otoczeniu słynnych na cały świat szczytów Eiger, Mönch i Jungfrau, a także w pobliżu Schilthornu. 44 kolejki górskie, linowe oraz wyciągi narciarskie dowożą chętnych do tras zjazdowych o łącznej długości 213 km. Dla saneczkarzy przygotowano 50 km tras, a miłośnicy wędrówek mają do dyspozycji 100 km zimowych szlaków wędrownych. Dla nich utworzono specjalny bilet Aktivpass, który jest ważny od dwóch dni.

Atrakcje:
* Wędrówki w śniegowcach
* Jazda na sankach
* Loty na paralotni w tandemie
* Heli-Skiing
* Zawody o puchar świata Lauberhorn w Wengen w połowie stycznia
* Zawody Inferno z diabelskim zjazdem (14,9 km) z Schilthorn do Lauterbrunnen w styczniu

A teraz może trochę tych obiecanych fotek ;)

Tak wyglądają szwajcarskie ulice. Bardzo czysto, porządnie, kwiatki w każdym oknie, flagi szwajcarskie zawieszane gdzie tylko się da ;)

W drodze na szczyt...

Inne atrakcje - przejazd pociągiem i kolejką. I jak widać, nikt się nie oszczędzał, niejedne buty zostały zniszczone ;)

Zachody słońca i wijące się malowniczo trasy...

W Szwajcarii oprócz turystyki dużą rolę odgrywa także rolnictwo.

Jak pewnie wiecie, kraj ten słynie z produkcji serów i czekolady...
Istnieją sklepy specjalizujące się w sprzedaży tychże produktów.
Nasz korespondent dostarczył nam ponad pół kilo xD ;> sera typu Tête de Moine (dosłownie znaczy: "głowa mnicha")( strona producenta )

Ser ten powstał w XII wieku w klasztorze Bellelay w szwajcarskiej Jurze i przez kolejne wieki nazywany był serem „bellelay”. Swą obecną nazwę „tête de moine” otrzymał ok. XVI wieku i związana ona jest z kształtem sera przypominającym łysą głowę dobrze odżywionego mnicha.
(informacje zaczerpnięte z strony www.seromaniacy.pl)

Wygląd i konsystencja:
Kolor Tete de Moine obejmuje zakres od kości słoniowej do jasnożółtego. Wnętrze jest półmiękkie i kremowe. Skórka jadalna z czerwonawą mazią.

Komponenty i wytwarzanie:
Tete de Moine robiony jest z pełnotłustego mleka krowiego, ma okrągły kształt i powstał w Szwajcarii. Plasterki odcina się przy użyciu krajalnicy. Ser jest bardzo smaczny, a okres dojrzewania wynosi około trzech do czterech miesięcy. Całe koło waży 900 gram, zawinięty jest w srebrną folie spożywczą.

Smak i zapach:
Tete de Moine ma silny owocowy i orzechowy smak, o ostrym zapachu. Charakteryzuje go wielka intensywność aromatu.

Pochodzenie:
Ser jest wytwarzany od wielu wieków. Dawniej mnisi z klasztoru Ballelay (Szwajcaria) opracowali recepturę pikantnego i aromatycznego sera 'Tete de Moine' i produkują go do dnia dzisiejszego. Za pomocą krajalnicy obrotowej zaprojektowanej dla tego sera można uzyskiwać dekoracyjne, niezwykłe aromatyczne plasterki o fantazyjnych kształtach.

Podawanie:
Tete de Moine zwykle spożywany jest w postaci niewielkich plasterków razem ze świeżymi lub suszonymi owocami. Spożywa się go najczęściej przy aperitifie i tym zyskał sobie wielkie powodzenie na świecie. Wino pasujące do degustacji sera to: Auxerrois, Chardonnay, Viognier, Riesling, Pinot Blanc, Pinot Grigio.

Do jego krojenia używa się tradycyjnego noża-skrobaka (girolle), ścierając ser na kształt różyczek.
Produkuje się go latem, a jesienią gdy zaczynają opadać pierwsze liście jest gotowy do spożycia.
Tête de moine jest wytwarzany tylko w 9 mleczarniach w Szwajcarii.

Ponadto zaopatrzeni jesteśmy w mieszankę serów do fondue (na zdj.czerwone opakowanie).

Oprócz wspomnianych serów furorę na świecie robią szwajcarskie czekolady.
Poniżej sklep firmy Läderach.

Dla zainteresowanych www producenta:

Confiseur Läderach 

Korespondent odwiedził też najstarszego chocolatier w Szwajcarii - Schuh...

...i dokonał zakupów czekolad z dodatkiem chili i miętowej :>

Trochę o historii fabryki :)





Za 14,80 franków szwajcarskich można też zwiedzić wytwórnię, w cenę wliczona degustacja czekolady itd.





Dla zainteresowanych www producenta:

Schuh

Zmęczeni turyści mogą zatrzymać się w jednej z wielu restauracji. 

 Ponadto często można skosztować lokalnych przysmaków na jarmarkach

Na trasie wycieczki było także Muzeum Techniki i Samochodów w Sinsheim w Niemczech.

Biszkopt z kremem czekoladowym i z owocami

Oto kolejne wcielenie biszkopta. Tym razem w parze z czekoladą i kilkoma poplecznikami - owocami. Ciasto, czekolada, wiśnie i nektaryny tworzą świetnie działający zespół. Rozkładają wszystkim uczestników przyjęcia na łopatki. Nie ma na nich mocnych. Możecie próbować z nimi wygrać ale szanse są niewielkie. Oni posiadają potencjał i to COŚ. Zabójcza mieszanka.
Z okazij imprezy czyli imieniny mamy, postanowiłyśmy pokusić się na domowy wypiek, tym bardziej, że goście zostali zaproszeni. Tak więc po dłuższej lub krótszej analizie zawartości produktów dostępnej w naszej domowej spiżarni wytworzyłyśmy taki oto wypiek. Wymagał trochę pracy ale było warto, bo "guests" wyszli z zadowolonymi minami.

Składniki:
Masa:
- 2 kostki masła
- 3-4 łyżki ciemnego kakao
- 100g gorzkiej czekolady
- 2-3 łyżki cukru pudru
- 3-4 łyżki mleka

- 5 nektaryn (lub jak kto woli brzoskwinie z puszki)
- wiśnie mrożone - 1/2 do pozostawić do dekoracji(my zastosowałyśmy wiśnie w zalewie)
- skórka z jednej cytryny
- pół łyżeczki żelatyny

Na biszkopt:
- 6 jaj
- 1 szklanka mąki ziemniaczanej
- 1 i 1/2 szklanki mąki pszennej
- 1 łyżeczka proszku do pieczenia
- 1 i 1/2 szklanki cukru

Poncz:
- 2 kieliszki likieru czekoladowego
- sok z wiśni
- sok z jednej cytryny

Sposób przygotowania:
Biszkopt:
Białka ubić na sztywno i utrwalić cukrem. Mąki przesiać do miski razem z proszkiem do pieczenia. Do miski z mąkami dodać żółtka. Deliaktnie wymieszać wszystko. Blachę wysmarować margaryną i opruszyć mąką - aby ciasto nie przywierało. Wylać masę. Piec ok. 30 min w piekarniku nagrzanym do 180 stopni C. Pozostawić do całkowitego wystygnięcia. Przekroić na trzy równe spody.

Krem:
Czekoladę roztopić w kąpieli wodnej z paroma łyżkami mleka. Pozostawić do ostygnięcia. Miękkie masło utrzeć z cukrem i kakao, dodać ostudzoną czekoladę i jeszcze raz zmiksować.
Nektaryny(4 sztuki) przekroić na pół i włożyć do rondelka. Zalać wodą, aby prawie całe były zakryte i gotować parę minut - łatwiej będzie ściągnąć skórkę. Z ostudzonych już owoców usunąć pestki i obrać ze skórek. Pokroić na półksiężyce razem z tą nekataryną, która została do dekoracji(tej nie obieramy ze skórki).
Wiśnie pozostawić do odmrożenia na sitku, aby sok spłynął.

Poncz:
Wszystkie składniki wymieszać.

Każdą z warstw ciasta nasączyć dobrze ponczem. Rozsmarować niewielką część masy an pierwszym spodzie. Ułożyć nektaryny i zakryć kremem, aby nie wystawały ponad powierzchnię.  Na masę położyć kolejną warstwę ciasta nasączonego ponczem i ponownie krem. Na to rozłożyć połowę wiśni. Ułożyć ostatnią warstwę biszkoptu. Górę i boki pokryć kremem. Pokrojoną na półksiężyce nektarynę(tę przeznaczoną do dekoracji) rozłożyć wedle uznania. Na środku porozkładać wiśnie i ozdobić skórką z cytryny.
Żelatynę rozpuścić w gorącej wodzie, dobrze wymieszać. Za pomocą pędzelka pokryć owoce cienką warstwą galaretki(chciałyśmy uniknąć obeschnięcia owoców, ponieważ ciasto zostało przygotowane dzień wcześniej). Ten krok nie jest więc konieczny, jeśli ciasto będzie spożywane tego samego dnia.
Całość wstawić do lodówki na parę godzin. Smacznego!

Sałatka z brokułem, soją i porem

Pomysłów na sałatki są chyba miliony. Można tworzyć dowolne kombinacje, czasami zmiana choćby jednego składnika czy zmienienie proporcji powoduje, że całość nabiera zupełnie nowego wymiaru. Przy tym sałatki/surówki są proste do wykonania, szybkie i w dodatku zdrowe! [Danie odpowiednie dla South Beach - również na fazę I (z mniejszą ilością soi)]  Oczywiście o tym, że są pyszne i idealne na lato, nie trzeba chyba mówić.
Sałatka ta to wynik przeglądu lodówki, a efekt był na tyle zadowalający, że przepisem postanowiłyśmy się podzielić ;) Jest ona dosyć sycąca jak na danie składające się tylko z warzyw - soja gwarantuje to, że przez długi czas nie będziecie czuć się głodni. W wersji dla mięsożerców można dodać smażoną pierś kurczaka zamiast soi.
Poza tym można wyłapać tu kilka dość mocnych smaków - ostry por, świeży kwaskowaty smak papryki, lekko orzechowa soja i wędzony ser. Dzięki dodatkowi brokuła, który łagodzi te smaki, kompozycja jest niezwykle udana. Dressing pozostawiamy Waszemu gustowi - u nas potrawa przyozdobiona kleksem gęstej śmietany. Smacznego!

Składniki:
Najwięcej czasu zajmie wam przygotowanie soi, jeżeli postanowiliście sami ją ugotować(tak, jak my). Można użyć oczywiście soi z puszki czy innego warzywa strączkowego - np. fasoli Kidney.
- pół brokuła
- 2/3 jasnej części pora
- ok. 2/3 szklanki soi lub pół puszki ziarna z zalewy
- 2 plastry sera wędzonego pokrojonego w kostkę
- 1/4 papryki
- sól, pieprz do smaku
- oliwa z oliwek, porządną łyżka śmietany do dekoracji

Sposób przygotowania:
Ziarna soi zamoczyć na noc w wodzie - powinna stać ok. 12 godzin. Potem odcedzić, wypłukać i ugotować w nowej porcji swieżej wody - gotować na dużym ogniu przez godzinę bez przykrycia, potem zmniejszyć płomień i gotować do miękkości - około 20 minut.
Odcedzić, przelać zimną wodą. Brokuła umyć, oczyścić, wrzucić do wrzącej osolonej wody na około 3-4 minuty. Uważać, by nie rozgotować. Odcedzić, przelać zimną wodą, by nie stracił koloru. Pora i paprykę umyć, oczyścić; pora pokroić w talarki, paprykę w paseczki 3-centymetrowej długości lub jak wolicie - w kostkę. Ser wędzony pokroić w kostkę.
Wszystkie składniki wymieszać razem. Skropić oliwą z oliwek, przyprawić(można użyć ziół), udekorować śmietaną.

Zapraszamy na lekki deser - w roli głównej banan i nektaryna

Tym razem postanowiłyśmy wykorzystać banany i nektaryny. Mogłoby się wydawać, że połączenie banana, kremówki i budyniu to niezbyt ciekawa kombinacja, ale rzeczywistość jest całkiem inna. Deser ten jest wyjątkowo lekki i jego przygotowanie nie zabiera dużo czasu - co jest dużym plusem, a przy tym nie jest skomplikowany. Z resztą spróbujcie sami!

Składniki:
- 3 banany
- 5 nektaryn
- 1 budyń waniliowy
- 1 op. śmietan fix'u
- 6 łyżeczek żelatyny
- 5 łyżek cukru kryształ
- 2 łyżki cukru pudru
- 0,5 litra mleka
- 200 ml kremówki
- 1 opakowanie biszkoptów
- 2 saszetki herbaty żurawinowej
- garść płatków z dodatkiem otrąb pszennych (u nas Bran Flakes od Sante)

Sposób przygotowania:
Nektaryny umyć i przekroić na połówki. Włożyć do głębokiej patelni lub rondelka, zalać gorącą wodą i gotować ok. 7 minut (chodzi o to, że skórka szybciej odejdzie i zabarwi miąższ owoców). Nektaryny wyjąć z naczynia i zdjąć z nich skórkę. Pokroić w kostkę, część w półksiężyce(do dekoracji) - te zostawić. Zmiksować blenderem owoce pokrojone w kostkę. Budyń ugotować według przepisu. Zostawić do ostudzenia. Dodać zmiksowane nektaryny i ok. 3 łyżki cukru (próbujcie do smaku) . Żelatynę(około 3 łyżeczek) rozpuścić w gorącej wodzie i dodać do masy.

Banany obrać, pokroić w plastry i zostawić trochę do dekoracji. Zmiksować na gładką masę. Śmietanę ubić z śmietan fix'em i z cukrem pudrem (nie musicie używać śmietan fix'u, jeśli macie śmietanę 36%, ale moja nie dała sama rady). Do bananowej masy dodać ubitą kremówkę i delikatnie wymieszać. Pozostałe 3 łyżeczki żelatyny rozpuścić w gorącej wodzie i dodać do kremu.

Zaparzyć herbatę żurawinową, przestudzić. Biszkopty(1/3 opakowania) maczać krótko w herbacie i układać w głębokim naczyniu. Następnie dodać masę bananową i  ponownie zwilżone herbatą biszkopty. Na wierzch położyć 1/2 masy nektarynkowej i ułożyć na niej część nektaryn (te, co zostały do dekoracji). Na ostatnią warstwę biszkoptów wlać pozostałą masę nektarynkową i udekorować nektarynami, bananami i płatkami. Wstawić do lodówki na parę godzin, aby się ścięło.

Nektaryny postanowiły trochę się pomoczyć...

Prace remontowe ciągle trwają...

a po robocie nie gadamy o robocie
po robocie...